Czym byłby trening sylwetkowy w celu poprawienia swojego wyglądu, gdyby nie można było odpowiednio izolować mięśni? Izolacja jest jedną z bazowych zasad, które przedstawił i sprawdził Joe Weider – efektywnością jej stosowania cieszą się zarówno początkujący adepci siłowni, jak i zaawansowani stażem. Niemniej jednak nasze mięśnie potrzebują silnych i różnych bodźców co jakiś czas, aby móc się należycie rozwijać – tutaj z pomocą przychodzi kolejna z metod/zasad Weidera, a mianowicie dezorientacja mięśniowa, która efektywnie przeciwdziała zastojowi/stagnacji.
Izolacja
Izolacja i ćwiczenia izolowane – to kolejna ze złotych zasad Joe Weidera przydatna szczególnie początkującym (zaawansowani i średniozaawansowani mają już o niej niemałe pojęcie). Są dwie opcje zgodnie z którymi nasze mięśnie mogą wykonywać określoną pracę: współpracując z innymi mięśniami oraz izolując jeden główny mięsień, nie angażując przy tym pozostałych. Tę metodę stosuje się oczywiście zależnie od celu jaki sobie postawiliśmy pierwotnie, a tym samym od tego na czym nam najbardziej zależy. Wypada jednak najpierw wspomnieć o fakcie, że mięśnie mogą pracować jako stabilizatory ruchu, synergiści (współdziałając), antagoniści (przeciwstawnie) oraz agoniści (mięśnie towarzyszące). Dla przykładu: ćwiczenia wielostawowe angażują dużą liczbę mięśnie do pracy, przez co możliwe jest osiągnięcie lepszego, ogólnego rozrostu oraz pokonanie większego obciążenia. Natomiast można również skupić się na jednym mięśniu w celu skuteczniejszej stymulacji regeneracyjnej i tym samym wzrostowej względem tej właśnie jednostki. Chcą powiedzmy wypracować dużo lepszy kształt bicepsów, skupimy się na nich kładąc nacisk na izolację – w miarę możliwości odizolowujemy go od wpływu mięśni pozostałych podczas wykonywania danego ruchu. Manipulujemy tutaj specyficzną postawą ćwiczenia oraz rodzajem ruchu. Mięśnie agonistyczne czy też towarzyszące są głównymi wykonawcami ruchu, co nakłada na nie największe obciążenie – może to pozwolić na skuteczne osiągnięcie zjawiska superkompensacji.
Dezorientacja mięśniowa
Dezorientacja mięśni, nazywana inaczej konfuzją jest specyficzną zasadą mającą szczególnie przeciwdziałać zastojowi, czyli stanom stagnacyjnym. Jak już wspominałem, mięśnie posiadają tendencję do przyzwyczajania się do określonych bodźców i warunków treningowych jeżeli nie manipulujemy intensywnością – należy więc je nieustannie „zaskakiwać”. Można to robić na wiele sposobów:
Zmiana programu treningowego.
Zmiana ćwiczeń.
Stosowanie zmiennych obciążeń.
Manipulacja kątami wykonywania ćwiczeń oraz postawą ćwiczącego (w ramach norm bezpieczeństwa).
Zmiana ilości serii.
Zmiana ilości powtórzeń.
Zmiana czasu przerw pomiędzy seriami i/lub ćwiczeniami.
Zmiana częstotliwości treningowej.
Zmiana tempa wykonywania ćwiczeń.