Wszechstronny rozwój dziecka w pierwszych latach życia dziecka jest kluczowy. Aby mogło prawidłowo się rozwijać, należy zapewnić dziecku różnorodne bodźce, ciekawe otoczenie oraz różnorodne doświadczenia. Dziecko powinno wypróbować różnych dziedzin wiedzy, wypróbowało różnych czynności, słuchało interesujących wywiadów, reportaży, poznawało nowe miejsca. Wzbogaca to jego osobowość i dzięki temu szybko znajdzie swoje pasje i talenty. Jest to bardzo ważne, gdyż niewykorzystane możliwości umysłu kurczą się, tzn. jeśli ktoś nigdy nie biega i unika tego, potrzebne przy biegu funkcje neurologiczne stopniowo zanikają co prowadzi do pogorszenia sprawności fizycznej.
Podstawą jest równowaga. Dostarczaj dziecku wiele bodźców, pokazuj świat, pomóż określić obszar zainteresowań, pracuj nad słabymi stronami. Jeśli np. pięciolatek jest „geniuszem matematycznym”, zadbaj o to, aby potrafił także sznurować buty.
Pokazuj dziecku, że nie we wszystkim będzie najlepsze, ale mimo to może dać sobie radę ze wszystkim. Jeśli, np. córka przejawia zdolności językowe, trzeba ją chwalić w matematyce, żeby wiedziała, że może nie jest w tym najlepsza, ale da sobie radę. Musi mieć świadomość, że inni są także utalentowani, ale w innych dziedzinach.
Nigdy nie koncentruj uwagi dziecka ani swojej na jego słabościach i niepowodzeniach. Mając świadomość mocnych stron dziecko pokona słabe, albo nie będą mu one przeszkadzać.
Kształtuj od początku samodzielność i niezależność. Pozwól, aby dziecko samo podejmowało decyzje, ponosiło konsekwencje swoich działań. Rodzic może służyć radą, podsuwać inne rozwiązania, ale tego ostatecznego wyboru powinno dokonać dziecko.
Szukać je można na wiele sposobów: podsuń dziecku ciekawą książkę, zabierz na wycieczkę w teren, do teatru, do zoo, pokaż interesujące strony w internecie, zachęć do kolekcjonowania czegoś. Naucz je odwagi w kontaktach z ludźmi oraz aby miało odwagę zadawać trudne pytania, wyrażać swoje emocje oraz swoje zdanie.
Pozwól dziecku, aby samo zdecydowało na co wyda kieszonkowe, co zje na śniadanie, w co się ubierze, czym będzie się bawić. Nie zapominaj także o wyznaczeniu mu zadań i obowiązków: odkurzanie, ścielenie łóżka, zmywanie po sobie, odniesienie talerza do kuchni.
Tak samo jak nauka i obowiązki potrzebna jest dziecku rozrywka i odpoczynek. Rozrywki zawsze kuszą ( telewizja, komputer, gry, itd.) Należy od małego kształtować w dziecku dobre nawyki. Rozrywka to odpoczynek po pracy, przerwa w trakcie intelektualnego czy fizycznego wysiłku. Niech czas wypełni książka, rozmowa z kimś bliskim, zajmująca zabawa, wycieczka, spacer. Niech telewizja czy komputer będzie przerywnikiem.
Poza tym rodzic powinien sam ingerować w wybór programu, podsuwać dziecku ciekawe edukacyjne programy i towarzyszyć mu w ich oglądaniu. Oglądanie programów popularno-naukowych rozwija wyobraźnie dziecka.
Zapewnij dziecku wolność i swobodę, aby mogło samodzielnie badać, podejmować próby, pytać, dokonywać wyboru, popełniać błędy i wyciągać wnioski. Staraj się nie hamować jego kreatywności, ciekawości świata, gotowości do mierzenia się z wyzwaniami. Nadopiekuńczość jest niebezpieczna. Tłumi zachowania wynikające z ciekawości i zabawy.